Między 5% a 20% w zależności od regionu i metody szacowania.
Szlachta stanowiła mniejszość społeczeństwa,
ale uważała Rzeczpospolitą za swoją własność. Właściwie
Rzeczpospolita to była szlachta.
To wyjaśnia jej rygoryzm, bo
dla szlachty interes Rzeczypospolitej to był jej interes.
Termin Polacy odnosił się tylko do szlachty.
Dopiero w XIX w., z wielkimi oporami,
ten termin jest rozszerzany na całe społeczeństwo
W czasach sarmackich mówi się o obronie świata chrześcijańskiego,
nawracaniu dzikiego Wschodu czy
strzeżeniu wolności, której,
zdaniem sarmackich posiadaczy niewolników,
Polska jest ostoją.
Im bardziej Rzeczpospolita Obojga Narodów się rozpada,
tym donośniejsze są głosy wychwalające ten porządek.
Im jest gorzej, tym bardziej jesteśmy z siebie zadowoleni.
To pokazuje, że mamy do czynienia z ideologią,
która służy do zamaskowania czegoś niewygodnego
Drobna szlachta miała pozycję bardzo podobną do chłopów,
nie musiała tylko odpracowywać pańszczyzny.
Przed buntem powstrzymywało ją to,
że sama siebie uważała za elitę i pielęgnowała mit
„pana na zagrodzie równego wojewodzie”.
Chociaż mogła się sprzymierzyć z chłopami,
co było szansą na zmiany społeczne.
Ta biedna szlachta
została skutecznie zagospodarowana przez ideologię równości.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz