Chrześcijanie i muzułmanie przejęli od Greków logikę dwuwartościową, dzieła ich myśli przesiąka więc duch dychotomiczności oraz przeciwstawień. Dobro jest przeciwieństwem zła, a prawda zaprzeczeniem fałszu. Tradycyjna logika ludów hinduskich jest raczej wielowartościowa, stąd ich myśl obejmuje wiele odcieni prawdy, fałszu, dobra, zła, piękna, brzydoty, sacrum i profanum. Wartościowanie staje się przez to bogatsze, a sądy i oceny mniej ostre. Z kolei w logice Dalekiego Wschodu wyraźnie zaznacza się holistyczna trójwartościowość, najlepiej wyrażona przez symbol in-jang. Tworzy to postawę autorefleksyjną i metafizyczną, gdyż nie trzeba wybierać między skrajnościami, które zestawione nie unicestwiają się, ale splatają, tworząc jakość z metapoziomu: piękno i brzydota – estetykę, dobro i zło – etykę, prawda i fałsz – logikę.
autor niezidentyfikowany
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz