- Przeraża mnie, że ludzi nie chcą myśleć, jak to było w latach 30. XX wieku.
Przecież to były straszne czasy dla wszystkich. Z jednej strony nazizm, z drugiej komunizm. Polska toczyła niemożliwą grę między Niemcami i Rosją sowiecką. Była zupełnie sama. Francuzi kłócili się z Austrią. Anglia nie chciała mieć nic wspólnego z Francją. USA były zupełnie nieobecne. Szalał Wielki Kryzys. Nie pojmuję, jak można traktować czasy międzywojnia jak przedmiot nostalgii, a tak je traktują nacjonalistyczne populizmy. To wielkie złudzenie, że wtedy były państwa narodowe i było dobrze. To utopia, że państwa narodowe trwały i świetnie im się powodziło. Było odwrotnie. Ten moment był krótki, po rozpadzie większych całości, imperialnych, i zawsze kończył się fatalnie. Nawet dla Niemców skończył się katastrofą.
Przecież to były straszne czasy dla wszystkich. Z jednej strony nazizm, z drugiej komunizm. Polska toczyła niemożliwą grę między Niemcami i Rosją sowiecką. Była zupełnie sama. Francuzi kłócili się z Austrią. Anglia nie chciała mieć nic wspólnego z Francją. USA były zupełnie nieobecne. Szalał Wielki Kryzys. Nie pojmuję, jak można traktować czasy międzywojnia jak przedmiot nostalgii, a tak je traktują nacjonalistyczne populizmy. To wielkie złudzenie, że wtedy były państwa narodowe i było dobrze. To utopia, że państwa narodowe trwały i świetnie im się powodziło. Było odwrotnie. Ten moment był krótki, po rozpadzie większych całości, imperialnych, i zawsze kończył się fatalnie. Nawet dla Niemców skończył się katastrofą.
