Smykałka-to się nazywa przedsiębiorczość!

(Rich w relacji Baumana w dzisiejszej Krytyce)

Rich zadaje czysto retoryczne pytanie: 
„Jak wielu Amerykanów z klasy średniej ...wierzy, 

że ich możliwości są nieograniczone, jeżeli tylko pracują wystarczająco ciężko? "

,,,publicysta „New York Timesa”, Charles M. Blow, odnotował najnowsze dane statystyczne:
 „Według National Center for Children in Poverty 
-42% amerykańskich dzieci wychowuje się w gospodarstwach domowych o niskim dochodzie”

„…………liczba dzieci żyjących w biedzie wzrosła o 33% względem roku 2000,…..”!

„Według raportu UNICEF z 2007 roku 

dotyczącego ubóstwa dzieci 

Stany Zjednoczone zajęły ostatnią pozycję wśród 24 najbogatszych krajów”

”Społecznie nadzorowana 

„równość szans awansu” " [ z przed pół wieku]
rozbiła się o twardą skałę nierówności pod względem „smykałki”. „

  „Kraina ludzi ze smykałką ma do zaoferowania jedynie większą nierówność.”

"....w Stanach Zjednoczonych, kraju stale lokującym się w ścisłej czołówce ekstraklasy nierówności 
według ostatnich statystyk 
najbogatszy 1% [przedsiębiorczych] obywateli obraca tam większym majątkiem niż dolne 90%....." 
„Żałośnie mała to jednak szalupa” 
„Nie ma sensu mówić rodzicom [42% amerykańskich dzieci] walczącym na co dzień o związanie końca z końcem, że szansa równości przybliża się do ich pociech;
rodzice 20% dzieci żyjących w nędzy nie pojmą nawet, co owe „szanse”,...... miałyby oznaczać." 

"..obie te grupy .. bez trudu [pojmą]
przesłanie jasne jak słońce: 

to już nie jest kraina równych możliwości;

to jest kraj dla ludzi ze smykałką."