Janek przeczytałem list do Ciebie Patrycji, a ona stwierdziła,że nie odpowiedziałem na Twoje pytanie. Oto list  do niej:

-Odpowiedziałem jednym zdaniem :

"...  informacja nie ginie. A czymże ja jestem jak nie zbiorem informacji... moja fizyczność to tylko wehikuł dla niej.... ."

-To rzeczywiście skromne potraktowanie tematu. 

Ale kochanie  po Twojej uwadze zrobiło mi się na chwile smutno, bo zgoda, będziesz żył wiecznie jako informacja , ale co z ciałem. 

Jest taki program naukowy w TV "od destrukcji do konstrukcji. Tam pokazują,że wszystko co się zużyje można ponownie wykorzystać ale wcześniej trzeba to rozdrobnić , wyodrębnić, sprowadzić  do poziomu, z którego  wszystko co materialne , także nasze ciała powstaje -jest to poziom pierwiastków

Język naszego  materialnego  świata to tablica Mendelejewa.

A więc gdy w proch się obrócę, to z niego powstaną kwiatki, papużki , tygrysy i inni ludzie. Znowu będzie wesoło!

Jako informacja  całego życia jestem nieśmiertelny, ale  jednak coś się kończy --pragnienia.

Pragnień już nie będzie. 

 Ale tak jak  nie nosze okularów , bo bym je ciągle gubił,  tak mam w sobie ciągle bijące źródło przyjemności, której większość śmiertelników nie ma  

potrzebę rozumienia i znajdowania rozwiązań na potrzeby   zmieniającej się rzeczywistości.  

Ale jak długo można w to się bawić. Dopóki można i tyle.