Przeciętny dwór z siedemnastego wieku zbudowany był z drewna, łóżko było luksusem (spało się na ławach), w oknach zamiast szkła były rybie pęcherze, przez co przez większość czasu pozostawał brudny i ciemny w środku. Średnio zamożny niderlandzki szewc z siedemnastego stulecia żył w lepszych warunkach.