MV = PT (1)
gdzie:
M to ilość pieniądza w obiegu
V to szybkość obiegu pieniądza
P to średnia cena towarów i usług
T to ilość transakcji kupna sprzedaży towarów i usług.
Stałość wszystkich elementów wzoru oznacza stagnację gospodarki.
Jeżeli rośnie ilość towarów i usług dostępnych do nabycia przy stałości MV to maleją ceny P (deflacja). W oczekiwaniu na dalszy spadek cen ludzie i firmy odkładają na później zakupy, co skutkuje zmniejszeniem szybkości obiegu pieniądza V i na zasadzie błędnego koła przyczynowo-skutkowego powoduje dalszy spadek P i V. Dodatkowo przedsiębiorcy ograniczają produkcję, co skutkuje bezrobociem, które również wpływa na zmniejszenie zakupów.
Drugą stroną działania wzoru Fishera jest nadmierny wzrost MV, głównie z powodu zwiększenia M. Powoduje to wzrost produkcji T i wzrost cen P. Obawiając się dalszego wzrostu cen ludzie i firmy starają się przyspieszyć zakupy co skutkuje dalszym wzrostem P i T. Ale, jeśli gospodarka pracuje na granicy możliwości wzrostu produkcji T, to przy stałym T wzrost MV skutkuje gwałtownym wzrostem cen (hiperinflacja).
Jak wykazała praktyka ekonomiczna optymalną wielkością dla zrównoważonego wzrostu gospodarki jest inflacja około 2% (wzrost P). Przy optymalnym tempie wzrostu produkcji towarów i usług T wynoszącym 3% oznacza to wzrost PT o 5%. Tak więc zakładając stałość V oznacza to konieczność wzrostu M o 5%.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz