negatywnie pracę Przyłębskiej oceniła sędzia wizytator. Z jej analizy wynikało, że w 1995 r. aż 38,5 proc. wyroków (35 spraw) wydanych przez Przyłębską zostało uchylonych w apelacji. Rok później 32,5 proc. wyroków (13 spraw) było skierowanych do ponownego rozpoznania.
Sędzia wizytator zwróciła też uwagę na częste nieobecności Przyłębskiej. W 1995 r. nie było jej w pracy 88 dni, w 1996 – 56.
Sędzia wizytator zwróciła też uwagę na częste nieobecności Przyłębskiej. W 1995 r. nie było jej w pracy 88 dni, w 1996 – 56.
wydała w Poznaniu wyroki w latach 1995-96. Opinia z 15 maja 2001 r. wylicza w nich 43 błędy. Przykłady: „sąd nie przeprowadził żadnego postępowania dowodowego” (taka uwaga przy czterech sprawach), „żadnych ustaleń na okoliczności istotne dla rozstrzygnięcia”, „nie przeprowadzono prawidłowo postępowania dowodowego”, „naruszenie przez sąd granic swobodnej oceny dowodów”, „obraza prawa materialnego – błędnie rozpoznane roszczenie”, „ustalenia sprzeczne z materiałem dowodowym”, „sąd nie zbadał akt”, „dowolna ocena dowodów”.
24 maja 2001 r. w głosowaniu nad kandydaturą Przyłębskiej siedmiu sędziów było przeciw, a trzech się wstrzymało. Za jej powrotem do stanu sędziowskiego nikt z Kolegium Sądu Okręgowego nie zagłosował.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz