Raz, dwa, trzy, czyli o pożytkach narzucenia sobie dyscypliny i potrzebie ograniczeń.

Moja sytuacja człowieka, który ma zapewniony byt  i nic mu nie dolega,  jest sytuacja totalnej wolności ,

mogę robić co zechcę i równie dobrze nic nie robić.

To może być równie fajne jak beznadziejne i dołujące  To drugie mimo posiadania dużego pola zainteresowań i możliwości także mnie dopada.

Wtedy trzeba wprowadzić granicę (dyscyplinę) choćby narysowana kreskę na ziemi, której nie wolno mi przekroczyć.

Narzucenie sobie ograniczeń sprawdza się także  w każdej, dosłownie,  formie działania.

Minimum to jedno ograniczenie, ale pełnie sukcesu na każdym polu zapewniają trzy ograniczenia.

Gdy coś takiego  powiedziałem Wiesi -....oczekiwała, że wymienię te trzy ograniczenia.

Rzecz w tym, że za każdym razem w  każdym rodzaju działania  będą to inne ograniczenia, które musisz sam sobie określić i narzucić.