Emocje statystycznie wygrywają z rozumem-to pewnik.
Każdy (a nie tylko mniej rozwinięty społecznie) naród może popaść w szaleństwo,
nawet ten o o bogatej kulturze
i ten o tradycjach demokratycznych.
Dowodem Niemcy podczas II Światowej, i Amerykanie dwukrotnie w czasie pokoju.
-Politycy w ustroju demokratycznym, w którym o wyborze polityki decyduje arytmetyczna większość, są w stanie dla swoiście pojmowanych korzyści politycznych.
grając na emocjach znieczulić racjonalizm wyborców
manipulując demokratyczną większością.
Takie silne emocje jak:
strach, uczucie upokorzenia;
wrodzona potrzeba wspólnoty, narodowej , plemiennej, kibicowskiej;
rzucenie hasła ten/ci są winni naszych nieszczęść
-to łatwy sposób rozwiązywania własnych problemów,
których nikt poza nami samymi nie jest w stanie rozwiązać;
frustracje indywidualne, poczucie niespełnienia
-Ten cały zakres emocji da się przełożyć na głosy wyborcze.
Na emocjach zręczny polityk może grać jak na instrumencie i
i prowadzić politykę zgodne ze swoim politycznym celem.
Każdy (a nie tylko mniej rozwinięty społecznie) naród może popaść w szaleństwo,
nawet ten o o bogatej kulturze
i ten o tradycjach demokratycznych.
Dowodem Niemcy podczas II Światowej, i Amerykanie dwukrotnie w czasie pokoju.
-Politycy w ustroju demokratycznym, w którym o wyborze polityki decyduje arytmetyczna większość, są w stanie dla swoiście pojmowanych korzyści politycznych.
grając na emocjach znieczulić racjonalizm wyborców
manipulując demokratyczną większością.
Takie silne emocje jak:
strach, uczucie upokorzenia;
wrodzona potrzeba wspólnoty, narodowej , plemiennej, kibicowskiej;
rzucenie hasła ten/ci są winni naszych nieszczęść
-to łatwy sposób rozwiązywania własnych problemów,
których nikt poza nami samymi nie jest w stanie rozwiązać;
frustracje indywidualne, poczucie niespełnienia
-Ten cały zakres emocji da się przełożyć na głosy wyborcze.
Na emocjach zręczny polityk może grać jak na instrumencie i
i prowadzić politykę zgodne ze swoim politycznym celem.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz