W kraju, który panelizuje rodzenie dzieci niepełnosprawnych

• Zdaniem siostry Chmielewskiej sytuacja osób niepełnosprawnych i ich opiekunów jest w Polsce dramatyczna.
• Mówimy o tym, że każde życie jest ważne, natomiast spychamy najsłabszych na jego margines. Dajemy im tyle, żeby nie umarli. Tak jak się mówi: "za mało żeby żyć, za dużo żeby umrzeć".
• rodziny, które mają dzieci niepełnosprawne, póki te dzieci chodzą do szkoły lub mają jakiś obowiązek nauczania, jeszcze jakoś funkcjonują. Kiedy te dzieci stają się dorosłe, to starzejący  się rodzice zostają zupełnie sami i bez pieniędzy. 
•  Chodzi o rehabilitację, wyjście do kina, na basen czy gdziekolwiek. A przecież to są ludzie, których duża część mogłaby korzystać z udogodnień, z których my korzystamy. Często są to młodzi ludzie. Moja fundacja uruchomiła taką linie funduszu stypendialnego właśnie dla młodych ludzi niepełnosprawnych, którzy mają takie same pragnienia i oczekiwania jak ludzie sprawni, a muszą żyć za 745 złotych.