"A „skłonność do reform strukturalnych” to eufemizm za którym kryje się z reguły likwidacja socjalnego państwa dobrobytu, odbieranie przywilejów socjalnych, rożnych świadczeń i wolności, demokracji, redukcje miejsc pracy, prywatyzację usług publicznych, podmiotowości społeczeństwa, wyprzedaż majątku państwa, jednym słowem proces prywatyzowania przez elity zysków i własności publicznej oraz uspołeczniania ewentualnych prywatnych strat."
