Johnson

dysponował także dźwigniami, za pomocą których mógł aktywnie wytwarzać rozczarowanie. Odraczając obrady parlamentu, snując sieć kłamstw przekazywanych na anonimowych briefingach dla prasy oraz otwarcie krytykując posłanki i posłów, wypowiedział wojnę zaufaniu do demokracji.