Ciekawostką jest to, że OT skonstruowała swoją noblowską przemowę w oparciu o myśl Harariego.
Człowieka odróżnił od małpy stale poszerzający się zakres współpracy miedzy ludźmi za sprawą wspólnotowych narracji
Żeby zgrać w koszykówkę uczestnicy gry nie musza się znać lecz musza znać przepisy gry. To jest przykład potęgi wspólnej narracji umożliwiający współpracę( gra to też forma współpracy) między ludźmi.
To co na co cierpi współczesność w kontrze do globalnych możliwości informacyjnych i komunikacyjnych jest brak wspólnych narracji( i pokonania podziałów opisanych w poprzednim poście).
Kolejne szczeble od małpy człowiek pokonywał tworząc coraz szersze kręgi wspólnotowych narracji.
Które zwiększały liczebność współpracujących ze sobą ludzi nie znających siebie.
Plotki, opowieści, wierzenia religijne , imperia ze swoimi mitami systemami prawnymi i narracjami. Rósł krąg dostępnej informacji i........... udział coraz większych zbiorowości we wspólnotowym oglądzie i udziale w tworzeniu świata. Dzięki wielkim narracjom.
PS
.......-"Jeśli rzeczywiście powiedziała że filozofia została zredukowana do historii filozofii to jest w błędzie."
- OT tego nie powiedziała!
Ale to jest fakt i diagnoza. Powiedziała coś odwrotnego, że należy przekraczać zaistniałe podziały.
Kwestionując rozbicie narracji wspólnotowego widzenia świata na niezależne od siebie kawałki.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz