Maszyna lub wytwór składający się z ciągu znaków i symboli zwany programem komputerowym, nie cierpi w takim sensie jak cierpią ludzie. Jest i będzie „bezduszna”. Może reagować lub dążyć do osiągnięcia celu do jakiego jest zaprogramowana, ale nigdy nie będzie odczuwać faktycznej empatii i doznawać innych uczuć. Maszyna może je co najwyżej nazywać i symulować w sposób łudząco podobny zachowania człowieka, dobierając do tego właściwe słowa i kontekst. Jednak nigdy nie zrobi niczego więcej niż pozwoli jej na to jej program operacyjny. Ten zaś może nauczyć maszynę sposobu okazywania przyjaźni, nawet wzniosłych uczuć, ale też maskowania złych zamiarów pod pozorem miłej reakcji.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz