Bo od zawsze widzi rodziców, którzy nie chodzą do pracy, są klientami pomocy społecznej, mają ograniczone potrzeby i oczekiwania. Bo w bramie obok są koledzy, którzy mają podobną sytuację. Bo dziecko czuje się gorsze niż rówieśnicy z zamożniejszych rodzin i nie wierzy, że może im dorównać. Więc nawet nie próbuje.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz