Ideałem jest aby politykę gospodarczą tworzył
taki oto mechanizm:
Wtedy, gdy ma miejsce bum inwestycyjny
-pieniądze płyną tam
-gdzie się inwestuje,
np. do rąk przedsiębiorców.
-gdy słabnie
- są transferowane,
ze słabnącego rynku inwestycyjnego
na rynek konsumpcyjny -do rąk tych,
dla których pieniądz jest gorący
na tyle, że wprowadzają je natychmiast,
ponownie, w obieg.
Brak popytu blokuje
działalność inwestycyjną,
-przestają działać pozytywne zachęty.
Słabnącą gospodarkę może ratować
uaktywnienie rynku konsumpcyjnego.
Skoro nie działa bodziec pozytywny
trzeba zastosować bodziec negatywny,
przy okazji ściągając nadwyżkę
nie pracującego dla gospodarki pieniądza,
Do inwestowania powinien zachęcać
wzrost podatków od niezainwestowanego pieniądza.
Błędem jest
traktowanie podatków
jako parametru niezmiennego,
niezależnego
od inwestowania i fazy cyklu koniunkturalnego.
-to idealny model
trudny w realizacji
-w przybliżeniu -jest praktykowany w Chinach.
1 komentarz:
Japońskie Ministerstwo Handlu pracuje nad planem ożywienia za sumę 15 bilionów jenów (192 miliardy dolarów) popytu wewnętrznego i stworzenia w przyszłej dekadzie 3,9 miliona miejsc pracy ....
Skoordynowane wysiłki na rzecz uwolnienia rodzimych źródeł wzrostu i popytu mogłyby ograniczyć utratę miejsc pracy do 900.000.
Autorzy raportu twierdzą, że środki powinny być lokowane w obszarach, w których popyt wewnętrzny jest niedorozwinięty, takich jak rolnictwo, opieka zdrowotna, opieka nad osobami starszymi i nowe technologie w rodzaju zaawansowanych baterii.
Prześlij komentarz