Praktycznie wszystkie bogate kraje na świecie są inkluzywne politycznie, ekonomicznie i społecznie. Wszystkie z wyjątkiem Singapuru są demokracjami, wszystkie mają otwarte rynki i dają pełną wolność przedsiębiorczości. Wszystkie z wyjątkiem Chile mają też niskie bądź średnie poziomy nierówności, które są kluczowe dla mobilności społecznej. USA mają niższą mobilność niż Europa, ale póki co dalej oferują szansę na rozwój dla większości społeczeństwa. To może się jednak zmienić w przyszłości wraz z dalej rosnącymi nierównościami, wspieranymi przez politykę Trumpa, i zagrozić amerykańskiej inkluzywności. W Europie i szczególnie w Polsce dzieje się jednak na szczęście odwrotnie.