Nie trudno myśleć o sobie.Wiadomo,że najlepszym przyjacielem człowieka jest on sam i dla siebie jest gotów na wszystko.
Jednak jest on również istotą społeczną.
Społeczeństwo jest bytem równie realnym ( wbrew Thatcher) i potrzebnym jednostce jak on sam sobie. Spróbujcie żyć poza społeczeństwem. Lecz ta druga powinność jest dla niego mniej zrozumiała niż ta, która każe mu nie zapominać o samym sobie.
Dlatego ci, którzy działają dla dobra wspólnego, czy to w jego obronie, czy przy jego budowie i jego rozlicznych funkcjach są czczeni jako bohaterowie. Wtedy uruchamiane są olbrzymie emocje, formy ich wyrazu i pamięci.
Te formy często przejmują szalbierze jako puste wydmuszki i robią z tego łajdacką politykę. To o tym i jeszcze więcej było.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz